تجربه ی اخیر یورش پناهندگان ایرانی به سفارت رژیم در آلمان و واکنش های گسترده به آن نشانگر موثر بودن این شیوه ی اعتراضی است. از سوی دیگر وخامت وضعیت نسرین ستوده و احتمال بروز یک پیشامد ناگوار برای این بانوی ستوده ناگفته پیداست. شخصا امیدوارم نسرین با خاتمه بخشیدن به اعتصاب غذای خود مانع از این پیشامد تلخ شود. تا همین جا نیز اعتصاب غذای وی پیامی به گستره ی گیتی داشته و از خیره سری و ددمنشی جمهوری اسلامی پرده برداشته. اما همین جا از همه ی فعالان سیاسی خارج کشور استدعا میکنم به طور گسترده آمادگی خود را برای تکرار سناریوی سفارت رژیم در برلین، برای همه ی سفارتخانه های این رژیم آدمکش اعلام کنند. بگذاریم جمهوری اسلامی بداند چنانچه نسرین ستوده سرنوشتی چون هدی صابر یا ستار بهشتی داشته باشد، هیچ یک از نمایندگی های آن در امان نخواهد بود.
