پس از اجرای "نمادین" حکم شلاق برای سمیه توحیدلو ، آن گونه که پیداست صدور و اجرای حکم شلاق ترجیع بند احکام زندانیان سیاسی شده است. رژیم اسلامی مستاصل از برقرار کردن آرامش گورستانی بر کشور هر روز بیش از روز پیش به سمت سیاست خشونت عریان و احکام قرون وسطایی روی می آورد. این سناریو در عین دردناک بودن ، یک نیمه ی مثبت دارد. هنگامی که حکومت راه های مسالمت و مصالحه را به کلی (و حتی برای ظاهرسازی هم که شده) کنار می گذارد و خشونت عریان و لجام گسیخته را در دستور کار قرار میدهد ، این نشان از استیصال حکومت دارد و بس. این رویکرد وحشیانه به خوبی اثبات کننده این مدعاست که رژیم قدرت مانور را از کف داده و دیوانه وار فقط به حمله مستقیم روی می آورد. همان کاری که دوستان مستاصل سوری رژیم اسلامی بدان مشغولند و روزانه چندین انسان را سلاخی می کنند. اما آقای خامنه ای و اعوان و انصار وی باید بدانند که چرخش روزگار بسیار متفاوت از دهه شصت است. شاید با خشونت عریان بتوان چند صباحی جنبش اعتراضی را از سطح خیابان ها جمع کرد ، اما جوشش این دیگ جوشان را سر باز ایستادن نیست. گدازه های این آتشفشان دیر نیست که دامن شما را در کام کشد.
No comments:
Post a Comment