فرسایش ماشین سرکوب در گرو استمرار حرکات اعتراضی است. آشفتگی و سراسیمگی سران حکومت در همه حرکات و سکناتشان پیداست. آنها حتی در حلقه خودی هایشان جرئت نمی کنند گزارش تظاهرات 25 بهمن را قرائت کنند. پرسش از این که چرا مردم موفق به برپایی تظاهرات گسترده نمی شوند ، چرا شعار نمی دهند، چرا فیلم زیادی از تظاهرات منتشر نمیشود و چراهایی از این دست فقط و فقط از سر بلاهت است و بس. مردم دلاور در شهرهای بزرگ تا کنون هر آنچه شدنی بوده است را انجام داده اند و خروجی حرکت آنان بسیار فراتر از آن چیزی است که در سطح خیابان آشکار شده است. اکنون سرتاپای این جرثومه فساد در هراس از جنبش اعتراضی مردم ایران در رعشه است. جوانان، مردان و زنان آزاده ایران! حضور خود را در خیابان ها دست کم نگیرید. این حضور دلاورانه شما خواب از چشم دیکتاتور ربوده است. ماشین خسته و درمانده سرکوب را نباید فرصت داد. صرف حضور شما در خیابان یعنی اجبار مزدوران به حضور. شما با سلاح عشق به آزادی میهن پای به میدان میگذارید و آنان به تبعیت از دستور. شما با هر حرکتی صیقل می خورید و آنان میشکنند. به دشمن مجال تازه کردن نفس ندهید. او را به میدان فرا خوانید، سلاح او بسی کندتر از آن شماست.
No comments:
Post a Comment